To niezwykłe studium próby uchwycenia wspomnień, które zostały stłumione. Wspomnień, których lepiej nie pamiętać. Z psychologicznego punktu widzenia diagnoza jest prosta - bohater (którym jest reżyser filmu) cierpi na stres pourazowy z powodu okropności, w których brał udział. Wielu żołnierzy wypiera wojnę i swoje przeżycia. Ale ten film to też przejmująca lekcja historii w formie animowanego, ale pewnego rodzaju śledczego dokumentu o o roli izraelskiej armii podczas okropności, jakie spotkały palestyńskich uchodźców w Libanie w 1982 r. I pojawia się szereg pytań: dlaczego dokonano masakry tysięcy niewinnych cywilów? Dlaczego ci, którzy byli w stanie ich powstrzymać, nie podjęli żadnych działań?