Trochę to śmieszne że rzeczy, które uznajesz za"nijakie" i które nie przypadły ci do gustu, są właśnienajczęściej uznawane za wielkie atuty tego filmu :)

Moim zdaniem muzyka oddaje ówczesny i dzisiejszy Izrael i jest niewątpliwym atutem "Walca", co do animacji... mi pasowała, ale to już kwestia gustu.

Muzyka i plamy (bo animację budują raczej plamy niż kreski) są psychodeliczne.
Film jest impresjonistyczny, jego zadaniem jest zilustrować emocje i wg mnie roby to wyśmienicie.
Ktoś, kto ma/miał 20 lat i wie czym jest wojna, nie powinien mieć problemów wejść w te emocje.

Jego jedynym zadaniem jest oddalić odpowiedzialność za masakry od Żydów.

Wręcz na odwrót. Dotyka sedna izraelskiej odpowiedzialności w ujęciu jednostki.

@krizom animacja i strona techniczna tego filmu to największy atut. Problem odzwierciedlenia traumy wojennej, to problem pamięci i przeżyć. Jeśli spodziewałeś się strzelaniny, pościgów, szybkiej akcji, krwi to idź na tanie amerykańskie kino.
Warto trochę poczytać na temat historii tego gościa, który stworzył tę narracje. Na początku nie chciał niczego pisać a ni kręcić. Sytuacja w Izraelu była dość złożona i aby nie dopuścić do ponownego wcielenia do wojska, poszedł do psychiatry by stwierdził, iż ma zespół pourazowy (czy postresowy). Nieoczekiwanie okazało się, iż Ari Folman rzeczywiście go ma. Objawiło się to tym, że nie mógł sobie niczego przypomnieć, jego mózg po prostu wyparł to wszystko co przeżył podczas wojny, a niewątpliwie było to hardcorowe. Był to poważny impuls by Ari Folman zaczął szukać świadków tego co przeżył. No i okazało się, że był on w samym centrum piekła wojny.
Jak dla mnie, tego typu filmu nie nadają się "pod ocenę". Próba odtworzenia tego, co ktoś miał w głowie, jest poza wszelka skalą oceny.

Akurat strona wizualna to największy plus tej produkcji.